Fastur svefn, dofin hendi

Jæja lömbin mín,
tíðindalausir undanfarnir dagar. Akkurat ekkert markvert búið að gerast. Ekkert.
Atli bró og family eru að koma á morgun, verður snilld að hitta þau. Magnús frændi verður bara meiri og meiri töffari og hlakkar mikið til að fá coco-puffs hjá ömmu sinni.

Hjá mér er hinsvegar allt við það sama og ekkert slúður. Er enn að jafna mig í öxlinni eftir að hafa sofið í óhefðbundinni stellingu. Ég vaknaði og hægri höndin var dauð. Veit ekki hvernig ég fór að því en öll mín 90kg hafa safnast saman ofan á hendinni á mér og reynt sitt ítrasta við að endanlega ganga frá höndinni. Hvort að það var vegna þess að restin af skrokknum af mér er afbrýðissamur út í höndina eða hvað veit ég ekki. Vona bara að allir nái að lifa í sátt og samlyndi þannig að ég þurfi ekki að skerast í leikinn.

Þá hef ég þetta ekki lengra að sinni
/JFK